Bractwo Trójcy Świętej zostało założone 1 czerwca 1828 roku przez księdza proboszcza Franciszka Robakowskiego na prośbę parafian. Proboszcz stanął wówczas na czele Bractwa i ustanowił dla niego przepisy 1860 roku. W 1998 roku ks. proboszcz Andrzej Parys zmienił i uaktualnił regulamin Bractwa.
Przepisy Bractwa Trójcy Przenajświętszej przy kościele parafialnym w Chynowie, 1998 r.
Pkt.1. | Bractwo Trójcy Przenajświętszej powołane do istnienia w 1828 r. przyjmuje niniejszym nowe przepisy swojego działania, z szacunkiem przechowując w pamiątkowej księdze przepisy spisane w 1860 r. |
Pkt.2. | Osoby zapisane do Bractwa powinny pobożnością, sumiennością, sprawiedliwością, trzeźwością i innymi cnotami przyświecać całej parafii. |
Pkt.3. | Rządcą Bractwa jest Ksiądz Proboszcz i jemu winni Bracia i Siostry posłuszeństwo we wszystkim co tylko zgodne z chwałą Bożą i dobrem Kościoła. |
Pkt.4. | Zarząd Bractwa składa się z wybranego na pięć lat Brata Starszego, jego zastępcy i skarbnika. Brat Starszy jako kierujący Bractwem wyznaczy zakres obowiązków swojemu zastępcy i skarbnikowi. |
Pkt.5. | Bractwo obiera sobie za pryncypialnego patrona świętego Antoniego, którego ołtarz w Chynowskim kościele istnieje. |
Pkt.6. | W każdy pierwszy wtorek miesiąca Bractwo o ile to możliwe gromadzić się będzie na Mszy św. i nabożeństwie do swojego patrona. Sześć Mszy św. wtorkowych będzie odprawianych za zmarłych z Bractwa, a sześć za żywych członków Bractwa. Przed Mszami odprawianymi za zmarłych Brat Starszy lub jego zastępca wyczytywać będzie nazwiska zmarłych braci i sióstr, tak aby nazwisko każdego przynajmniej raz w roku publicznie wyczytane było. Ofiary na tace zbierane na tej Mszy św. przez Brata Starszego przeznaczone będą na intencje mszalne, jeśli zbyt małe by były z kasy brackiej uzupełniane będą. Na tej Mszy św. uroczyście przyjmowane będą nowe osoby do Bractwa wstąpić pragnące. |
Pkt.7. | Raz w roku po Wszystkich Świętych odbywać się będzie sesja doroczna Bractwa, na której Brat Starszy przedstawi stan Bractwa i rozliczy się z zarządzaniem majątkiem Bractwa. Co pięć lat odbywać się będą wybory zarządu Bractwa. Inne sesje odbywać się będą wówczas, gdy Ksiądz Proboszcz lub Brat Starszy zarządzi. |
Pkt.8. | W każdą niedzielę i święto Bractwo starać się będzie troszczyć swoim udziałem o piękno Sumy parafialnej. Bracia służyć będą do Mszy św., a Siostry asystować przed ołtarzem ze świecami w ręku od Sanctus do komunii kapłańskiej. |
Pkt.9. | Drugim obowiązkiem Bractwa będzie troska o piękno i porządek procesji eucharystycznych. Bracia według wyznaczonych imiennie zadań prowadzić księdza z Najświętszym Sakramentem będą, nosić krzyż procesyjny, baldachim i chorągwie. Siostry ze świecami w ręku asystować wokół baldachimu będą dla okazania czci Jezusowi Eucharystycznemu. Nad całością procesji Brat Starszy lub jego zastępca czuwał będzie. |
Pkt.10. | Każdy Brat i Siostra do kasy brackiej ustaloną corocznie przez Zarząd Bractwa sumę wpłacić powinien, jako roczną składkę dla istnienia funduszu brackiego konieczną. Z funduszu tego Zarząd potrzebne dla działania Bractwa zakupy sporządzał będzie i dzieła kościelne wspomagał. |
Pkt.11. | Każdy Brat i Siostra w razie śmierci będzie miał danym od Bractwa 12 świec zapalonych przy katafalku na pogrzebie. |
Pkt.12. | Kto regulaminu tego przestrzegał nie będzie usuniętym z Bractwa być powinien decyzją Księdza Proboszcza po zasięgnięciu opinii Zarządu Bractwa. |
Regulamin przyjęto w 170 rocznicę istnienia Bractwa, dnia 28 lipca 1998 r. na Sesji w tym dniu zwołanej.Regulamin niniejszy od pierwszej niedzieli września obowiązywał będzie.
MINISTRANCI
Ministranci czyli służba liturgiczna chłopców, choć nie tylko, ponieważ ministrantami mogą być i są także studenci, juz pracujący, a nawet starsi mężczyźni.
W naszej parafii jest obecnie siedemnastu ministrantów, w tym jeden kandydat po I Komunii Świętej. Jest to najwcześniejszy czas podejmowania posługi ministranta, ale nie znaczy to wcale, że nie można przystąpić do ministrantów później (nawet dużo).
Pierwszym pragnieniem ministranta jest służba Bogu i ludziom. Jest ona jednocześnie zadaniem przypominanym co roku w czasie promocji do kolejnych stopni ministranckich – w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, która jest świętem patronalnym męskiej służby liturgicznej.
Ministrant (od łacińskiego: ministrare – służyć, pomagać) przede wszystkim służy przy ołtarzu. Uczestniczy we Mszy św. nie tylko w niedziele i święta – jest także na Eucharystii w dzień powszedni, który wybierze. Troszczy się o piękno liturgii, dlatego na spotkaniach uczy się także poprawnego wykonywania czynności liturgicznych. Poznaje znaczenie gestów i symboli, aby nie tylko poprawnie, ale ze zrozumieniem i pełniej w niej uczestniczyć. Wreszcie, co najważniejsze i najtrudniejsze, stara się w taki sposób uczestniczyć w liturgii, aby przemieniała jego życie, aby świadkiem Chrystusowej służby był zarówno przy ołtarzu, jak i w codzienności wobec ludzi.
Oprócz formacji chętni ministranci, najczęściej wraz z bielankami, korzystają z różnych możliwości wspólnego wypoczynku i rekreacji. Niektóre z tych działań wspieramy środkami z funduszu ministrantów i bielanek, który pozyskujemy m.in. dzięki przygotowywaniu kadzidła i kredy na uroczystość Objawienia Pańskiego, buteleczek z wodą święconą na niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
BIELANKI
Bielanki czyli służba liturgiczna dziewcząt.W naszej parafii jest obecnie osiem bielanek. Choć to niewiele, z nadzieją patrzymy na dwie kandydatki, które od I Komunii Świętej gorliwie uczestniczą w spotkaniach. Podobnie jak u ministrantów I Komunia to najwcześniejszy czas przystępowania do grupy bielanek, ale zdarza się również, że starsze dziewczęta rozpoznają takie pragnienie.
Świętem patronalnym żeńskiej służby liturgicznej jest uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W naszej parafii w niedzielę najbliższą tej uroczystości bielanki są promowane do kolejnych stopni w formacji. W zależności od stopnia posługa bielanek dotyczyć będzie: śpiewania psalmów, czytania wezwań modlitwy powszechnej, a przy okazji większych uroczystości także czytania komentarzy do liturgii, procesji z darami, tzw. służby ładu oraz innych posług (np. w razie potrzeby starsze dziewczęta podejmują czytania, pomagają ministrantom w wypełnianiu ich dodatkowych zadań: rozprowadzaniu prasy katolickiej po niedzielnych Mszach św., w kweście). Uczestniczą we Mszach św. niedzielnych, świątecznych oraz w wybranej Mszy św. w dzień powszedni.
Szczególne wyróżnienie przez posługę, jaką pełnią bielanki w zgromadzeniu liturgicznym zobowiązuje do dawania dobrego świadectwa chrześcijańskiego życia we własnym środowisku – w rodzinie, w szkole, pośród rówieśników. Oczywiście posługa ta staje się także darem, pomagając dziewczętom realizować w życiu ideał Maryi Niepokalanej – „służebnicy Pańskiej”.
Oprócz formacji chętne bielanki, najczęściej wraz z ministrantami, korzystają z różnych możliwości wspólnego wypoczynku i rekreacji. Niektóre z tych działań wspieramy środkami z funduszu ministrantów i bielanek, który pozyskujemy m.in. dzięki przygotowywaniu kadzidła i kredy na uroczystość Objawienia Pańskiego, buteleczek z wodą święconą na niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
Będziecie istotnie wiele cierpieć, ale łaska Boża będzie waszą mocą.Odmawiajcie codziennie różaniec, aby wyjednać pokój dla świata i koniec wojny.
(z objawień Matki Bożej w Fatimie z roku 1917)
Koła Żywego Różańca to wspólnota modlitewna, którą w naszej parafii stanowi obecnie 7 kół różańcowych. Niektóre z nich istnieją już od ponad 100 lat, przechodząc z pokolenia na pokolenie. W skład jednego koła powinno wchodzić 20 członkiń.
W każdą pierwszą niedzielę miesiąca spotykamy się w swoich miejscowościach na modlitwie różańcowej. W pierwszą sobotę miesiąca uczestniczymy we Mszy Świętej o Niepokalanym Sercu Najświętszej Maryi Panny, odprawianej w intencji Kół Żywego Różańca. Po tej Mszy odmawiamy cząstkę różańca świętego i na kolejny miesiąc podejmujemy intencję modlitwy podaną przez księdza Proboszcza. Bierzemy także udział w procesjach eucharystycznych niosąc feretrony i świece.
Główną Zelatorką i prowadzącą Kronikę Żywego Różańca, od 2012 r. jest Maria Pacholska z Jakubowizny
Poniżej wszystkie koła różańcowe z naszej parafii:
- Wezwanie: „Chrztu Pańskiego” – we wsi Wola Chynowska Święto patronalne: trzecia niedziela po świętach Bożego Narodzenia Zelatorka: Władysława Lachowicz Koło istnieje od ponad 100 lat.
- Wezwanie: „Św. Józefa” – we wsi Piekut Święto patronalne: 19 marca Zelatorka: Jadwiga Nowak Koło powstało w 1910 roku
- Wezwanie: „Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski” – we wsi Jakubowizna Święto patronalne: 3 maja Zelatorka: Maria Pacholska Koło powstało w 1988 r.
- Wezwanie: „Świętej Rodziny” – we wsi Sułkowice Święto patronalne: pierwsza niedziela po świętach Bożego Narodzenia Zelatorka: Sabina Górecka Koło istnieje od maja 1994 r.
- Wezwanie: „Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny” – we wsi Wygodne Święto patronalne: 15 sierpnia Zelatorka: Barbara Tokarska Koło istnieje od sierpnia 1994 r.
- Wezwanie: „Miłosierdzia Bożego” – we wsi Chynów Święto patronalne: pierwsza niedziela po świętach Wielkiejnocy Zelatorka: Anna Motyl Koło powstało w czerwcu 1998 r.
- Wezwanie: „Matki Boskiej Szkaplerznej” – we wsi Dąbrowa Duża Święto patronalne: 16 lipca Zelatorka: Ewa Strzeżek Koło istnieje od października 2000 r.
Parafialny Zespół CARITAS w Chynowie został powołany do istnienia 18 lutego 1999 roku.
Podejmowane działania:
niesienie doraźnej pomocy finansowej lub rzeczowej rodzinom potrzebującym, wielodzietnym(rozprowadzanie żywności z pomocy unijnej – program PAED)
odwiedziny ludzi starszych i chorych z okazji Świąt Wielkanocnych i Bożego Narodzenia
rozdawanie paczek światecznych potrzebującym
organizacja Dnia Chorych – 3 maja – zakończonego agapą w salce katechetycznej
umożliwianie wyjazdu na kolonie letnie organizowane przez Caritas Archidiecezji Warszawskiej (całkowicie finansowanego dla dzieci z ubogich rodzin)
wspólpraca z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej, Komisją Antyalkoholową, miejscowymi szkołami.
Pozyskiwanie środków pieniężnych:
- działalność własna zespołu: sprzedaż zniczy, palm, świec Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom, świec wielkanocnych;
- z przekazanego 1% podatku dochodowego;
- darowizny.